مقایسه زمین‌شناسی، پتروگرافی، زمین‌شیمی و منشأ ایگنیمبریت در آتشفشان‌های سبلان و سهند

در مطالعه حاضر نهشته‌های ایگنیمبریتی سبلان و سهند مورد مطالعه و نمونه برداری قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه بررسی ویژگیهای زمین شناسی، پتروگرافی و زمین‌شیمیایی این ایگنیمبریتها است. ایگنیمبریت‌های سبلان دارای درشت بلورهای پلاژیوکلاز، آمفیبول، پیروکسن، بیوتیت و قطعات سنگی از نوع پومیس و ابسیدین هستند. در صورتی که قطعاتی از درشت بلورهای پلاژیوکلاز، سانیدین، کوارتز، هورنبلند و بیوتیت در متن ایگنیمبریت‌های سهند به همراه شیشه وجود دارد. بافت غربالی در بلورهای پلاژیوکلاز و خوردگی حاشیه برخی از کانی‌ها در ایگنیمبریت‌های سبلان و سهند نشان می‌دهد که ماگمای اولیه تحت تأثیر فرایندهای ماگمایی از جمله آلودگی و اختلاط ماگمایی قرار گرفته است. از نظر زمین‌شیمیایی ایگنیمبریت‌های سبلان و سهند به ترتیب ترکیب تراکی‌داسیتی- ریولیتی و داسیتی - ریولیتی دارند. این سنگ‌ها در نمودارهای عناصر کمیاب به‌هنجار شده، دارای غنی‌شدگی از LREE و LILE به ترتیب نسبت به HREE و HFSE هستند. مقادیر بالای Sr/Y-Y و La/Yb-Yb نشان می‌دهد که این سنگ‌ها ماهیت آداکیتی سیلیس بالا دارند. با توجه به این ویژگیهای زمین شیمیایی و بر اساس نمودارSm/Yb دربرابر La/Yb ایگنیمبریت‌های سبلان و سهند از ذوب‌بخشی پوسته‌ قاره‌ای پایینی با ترکیب آمفیبولیت گارنت‌دار ایجاد شده‌اند.